در سناریوهای لجستیک و جابجایی، انتخاب لیفتراک مناسب می‌تواند به طور قابل توجهی راندمان را بهبود بخشد، در حالی که انتخاب اشتباه می‌تواند هزینه‌ها را افزایش داده و حتی خطرات ایمنی ایجاد کند. بسیاری از شرکت‌ها اغلب در دام اشتباه تمرکز صرف بر روی ظرفیت بار هنگام خرید می‌افتند. در واقعیت، الزامات اصلی برای لیفتراک‌ها در سناریوهای مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است. در زیر، معیارهای کلیدی انتخاب را برای سه سناریوی اصلی انبارداری، کارخانه و عملیات در فضای باز شرح می‌دهیم تا به شما در اجتناب از نقاط کور کمک کنیم.

انبارداری: «سازگاری با فضا» کلیدی است

محیط‌های انبار اغلب فضاهای محدود با راهروهای باریک و قفسه‌های متراکم هستند. بنابراین، اولویت دادن به دسترسی و قابلیت بالابری هنگام انتخاب لیفتراک بسیار مهم است. معیارهای اصلی، اندازه وسیله نقلیه و شعاع گردش هستند. برای انبارهای با راهروهای باریک، توصیه می‌شود یک استکر سه طرفه یا ریچ تراک انتخاب کنید. عرض وسیله نقلیه را در 1.2 متر و حداقل شعاع گردش را ≤ 1.8 متر نگه دارید تا از ازدحام در راهروها جلوگیری شود. ثانیاً، ارتفاع بالابری باید با ارتفاع قفسه مطابقت داشته باشد. برای قفسه‌های استاندارد، ارتفاع بالابری 3-5 متر کافی است. برای قفسه‌های مرتفع (≥8 متر)، یک لیفتراک مرتفع با سیستم تثبیت‌کننده توصیه می‌شود. در نهایت، مانورپذیری مهم است. عملیات انبار شامل شروع، توقف و چرخش‌های مکرر است، بنابراین لیفتراک‌های برقی ترجیح داده می‌شوند. طراحی سرعت متغیر پیوسته آنها، لرزش بار را کاهش می‌دهد و بی‌صدا، بدون آلاینده و مناسب برای محیط‌های محدود هستند.

سناریوی کارخانه: تعادل بین راندمان و ایمنی

عملیات کارخانه اغلب شامل حمل و نقل مسافت کوتاه بین فضاهای داخلی و خارجی است، مانند انتقال از کارگاه به انبار یا ترکیب مواد در کنار خط تولید. الزامات اصلی «سرعت و ایمنی» هستند. اولین معیار، سرعت و برد است. ما یک لیفتراک برقی تعادلی با سرعت بدون بار ≥ 12 کیلومتر در ساعت و برد بار کامل ≥ 6 ساعت را توصیه می‌کنیم تا نیازهای جابجایی مکرر را برآورده کند. دوم، پایداری بار. کف کارخانه‌ها ممکن است شیب‌های کمی داشته باشند (≤5 درجه)، بنابراین یک لیفتراک با سیستم کاهش واژگونی توصیه می‌شود. طول شاخک لیفتراک باید با اندازه بار در حال حمل مطابقت داشته باشد تا از جابجایی آن جلوگیری شود. سوم، ویژگی‌های ایمنی مهم هستند. کف کارخانه‌ها اغلب شاهد ترافیک متقاطع عابر پیاده و وسایل نقلیه هستند، بنابراین لیفتراک‌ها باید مجهز به آلارم‌های صوتی و تصویری، دوربین دید عقب، دکمه توقف اضطراری و در برخی موارد، رادار ضد برخورد باشند.

کار در فضای باز: دوام کلیدی است.

برای کار در فضای باز که در معرض آفتاب، باران و زمین‌های ناهموار (مانند سایت‌های ساختمانی و محوطه‌های باربری) قرار دارد، ملاحظات کلیدی دوام و قدرت کافی است. شاخص اصلی، نوع قدرت است. لیفتراک‌های دیزلی ترجیح داده می‌شوند، زیرا گشتاور بالایی دارند، برد نامحدود دارند و می‌توانند با تفاوت‌های دمایی -10 درجه سانتی‌گراد تا 40 درجه سانتی‌گراد سازگار شوند. اگر الزامات حفاظت از محیط زیست برای استفاده در فضای باز وجود دارد (مانند بنادر)، می‌توان لیفتراک‌های LNG را انتخاب کرد. دوم، شاسی و لاستیک‌ها هستند. یک شاسی آفرود ضخیم شده مورد نیاز است و لاستیک‌های آفرود بادی (با چسبندگی قوی) ترجیح داده می‌شوند. اگر زمین سنگریزه‌ای است، می‌توان لاستیک‌های جامد مقاوم در برابر سوراخ شدن را جایگزین کرد. در نهایت، پیکربندی محافظتی توصیه می‌شود. توصیه می‌شود یک سایبان کابین و پدال‌های ضد لغزش نصب کنید و پوشش‌های محافظ را روی اجزای مهم (مانند موتور) نصب کنید تا از فرسایش گرد و غبار و باران جلوگیری شود.